Menu
Treść
Klasztor pocysterski
Wągrowiecki klasztor pocysterski – kościół klasztorny pod wezwaniem Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny, współcześnie pełni rolę świątyni parafialnej parafii WNMP w Wągrowcu, natomiast dawne zabudowania klasztorne wykorzystywane są przez parafię oraz wągrowieckie Muzeum Regionalne.
W latach od ok. 1392 do 1835/36 r. klasztor należał do zakonu cystersów. Pierwotny obiekt, którego budowę rozpoczęto pod koniec XIV w. został niemal całkowicie zniszczony przez pożar w 1747 r. Odbudowę ukończono prawdopodobnie po 1799 r. W wyniku pożaru zabudowania uległy zniszczeniu w 1945 r. Obiekt odrestaurowany został w okresie powojennym. Szczególnie cenna jest późnogotycka rzeźba z początku XVI w. przedstawiająca Maryję z Dzieciątkiem. Natomiast bogato zdobiony ołtarz soborowy, tron papieski oraz lektorium znajdujące się w kościele wykorzystane były podczas uroczystości milenijnych i wizyty Ojca Świętego w Gnieźnie w 1997 r. W klasztorze można także zwiedzić podziemia kościoła pocysterskiego, w których dokonywano pochówku zakonników. Wewnątrz zabudowań klasztornych znajduje się otoczony krużgankami wirydarz, a w jego centrum studnia o głębokości 25m.
.